-
1 wyalienować (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyalienować (się)
-
2 alien|ować
impf Ⅰ vt Prawo to alienate Ⅱ alienować się książk. to become alienated, to become estranged (od kogoś from sb) [rodziny, przyjaciół]- alienował się z klasy he was becoming alienated from his classmates ⇒ wyalienować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > alien|ować
-
3 wyalien|ować
pf Ⅰ vt książk. (wyobcować) to alienate- mała grupa wyalienowana ze środowiska a small group alienated from their surroundings ⇒ alienowaćⅡ wyalienować się książk. to become alienated (z czegoś from sth) ⇒ alienować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyalien|ować
См. также в других словарях:
wyalienować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}alienować się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyalienować — dk IV, wyalienowaćnuję, wyalienowaćnujesz, wyalienowaćnuj, wyalienowaćował, wyalienowaćowany książk. «wyodrębnić, wyłączyć ze środowiska, otoczenia; wyobcować» wyalienować się strona zwrotna czas. wyalienować Wyalienować się ze społeczności … Słownik języka polskiego
alienować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, alienować sięnuję się, alienować sięnuje się {{/stl 8}}– wyalienować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} izolować się ze społeczności; wyobcowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek wyalienowany.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
